بسم الله الرحمن الرحیم . سپاس و ستایش
برای خدای جهانیان است . درود خدا بر جدّم سالار پیامبران و خاندانش .
راست گفت خدای سبحان ، آنجا که فرمود:
" سپس فرجام آنان که مرتکب گناه
شدند ، بسی بدتر بود ، زیرا آنان آیات خدا را دروغ شمردند و به استهزاء آن
پرداختند. "
چه گمان کرده ای یزید؟!
این که راه های زمین و آفاق آسمان را بر
ما بستی و ما را بسان اسیران به این سو و آن سو راندی ، گمان می کنی که نشانگر
خواری ما نزد خدا و عزت و بزرگی تو نزد اوست ؟
کبر ورزیدی ، گردن فرازی کردی و به خود
بالیدی و شادمان گشتی از اینکه دنیا به تو روی آورده ، کارها بر وفق مرادت شده و ملک
ما و حکومت ما به سیطره ات درآمده است ؟!
کجا با این شتاب؟!
آهسته تر یزید!
فراموش کرده ای این فرموده خدا را که :
" آنان که کفر ورزیدند ، گمان نکنند
که مهلت ما به سود آنهاست . ما به آنان مهلت و فرصت می دهیم تا بر گناهانشان
بیافزایند و عذابی دردناک در انتظار آنان است . "
ای فرزند آزاد شدگان که بر آنان منّت
گذاشته شد ! آیا این از عدالت است که زنان و کنیزان تو در پرده باشند و دختران
رسول خدا ، اسیر و آواره ؟
حجاب آنان را بدری ، روی آنان را بگشایی
، دشمنان ، آنان را از شهری به شهری ببرند و روستایی و شهری بدانها چشم بدوزند و
از نزدیک و دور و پست و شریف به تماشایشان بایستند ، درحالیکه نه از مردانشان
سرپرستی مانده و نه از یاورانشان ، مددکاری .
و چه توقع و انتظاری است از فرزندان آن
جگرخواری که جگر پاکان را به دندان کشیده و گوشتش از خون شهیدان روییده ؟!
و چگونه در عداوت با ما شتاب نکند کسی که
به ما به چشم بغض و کینه و خشم و دشمنی می نگرد و بی هیچ حیا و پروایی می گوید : «
ای کاش پدرانم بودند و از شادمانی فریاد می زدند : ای یزید ! دست مریزاد ! » و بی
شرمانه بر لب و دندان اباعبدالله ، سید جوانان اهل بهشت ، چوب می زند !
ای یزید ! چرا چنان نگویی و و چنین نکنی
؟!
تویی که جراحت را به انتها رساندی و ریشه
مان را بریدی و خون فرزندان محمد(ص) و ستارگان زمین از خاندان عبدالمطلب را به خاک
ریختی و یاد پدرانت کردی و به گمانت آنان را فراخواندی .
پس به زودی به آنان می پیوندی و به عاقبت
آنان دچار می شوی و آرزو می کنی که ای کاش لال بودی و آنچه گفتی ، نمی گفتی . و
آرزو می کنی ای کاش فلج بودی و آنچه کردی ، نمی کردی .
بارخدایا! حق ما را بستان و از ستمگران
بر ما انتقام بکش و خشم و غضب را بر قاتلان ما و قاتلان حامیان ما جاری ساز .
قسم به خدا که ای یزید! تو پوست خود
دریدی و گوشت خود را بریدی و به زودی بر رسول خدا وارد می شوی با بار سنگینی از
خون فرزندانش و هتک حرمت خاندان و بستگانش ، در آنجا که خداوند آشفتگی آنان را
سامان می بخشد ، خاطر پریشان آنها را جمع می کند و حقشان را می ستاند .
" و گمان مبرید آنان که در راه خدا
کشته شدند ، مرده اند ، آنان زنده اند و در نزد خداوندشان روزی می خورند . "
و تو را همین بس که حاکم خداست . محمد(ص)
دشمن توست و جبرئیل پشتیبان او. و به زودی آن که سلطنت را برای تو آراست و تو را
بر گردن مسلمانان سوار کرد ، خواهد دید که ستمگران را چه عقوبت و جایگاه بدی است و
خواهید دید که کدام یک از شما جایگاه بدتری دارید و لشکر ناتوان تری.
و اگر چه روزگار ، مرا با تو هم گفتار
کرد ولی من همچنان تو را حقیر می بینم و سرزنشت را لازم میشمرم و توبیخت را واجب
می دانم .
ولی حیف که چشم هایمان اشکبار است و سینه
هایمان آتش دار.
درشگفتم! و بسیار درشگفتم از این که بزرگ
زادگان حزب خدا به دست بردگان آزاد شده ی حزب شیطان ، کشته شدند؟! و از دستهای
شماست که خون ما می چکد و با دهان های شماست که گوشت ما کنده می شود .
مگر نه این که گرگ ها بر گرد ِ آن بدن
های پاک و تابناک حلقه زده اند و کفتارها ، آن ها را در خاک می غلتانند.
اگر اکنون غنیمت تو هستیم ، به زودی
غرامت تو خواهیم شد! ( یعنی در قیامت ، در پیشگاه خدا باید جواب بدهی و زیان همه
چیز را پرداخت کنی.) آن هنگام که هیچ چیز جز اعمال خویش را با خود نخواهی داشت و
خدایت به بندگان خویش ستم نمی کند و ملجأ و پناه من خداست و شِکوه گاهِ من خداست.
پس هر مکری که می توانی بساز و هر تلاشی
که می توانی بکن.
به خدا سوگند که ریشه ی یاد ما را نمی
توانی بخشکانی و وحی ما را نمی توانی بمیرانی و دوره ما را نمی توانی به سر برسانی
و ننگ و این حادثه را نیز نمی توانی از خود برانی .
عقلت منحرف و محدود است و ایام حکومتت کوتاه
و معدود و جمعیتت پراکنده و مطرود .روزی خواهد رسید که منادی ندا خواهد کرد :
" الا لَعنَة اللهِ عَلَی الظالمین
"
-
آگاه
باشید که لعنت خدا بر ستمکاران عالم است .
پس حمد و سپاس از آن ِ خدای جهانیان است
که برای اوّلمان سعادت و مغفرت رقم زد و برای آخرمان ، شهادت و رحمت.
از خدا می خواهیم که ثوابشان را کامل کند
و بر پاداششان بیفزاید و ما را جانشینان شایسته ی آنان قرار دهد ، که او با محبت و
مهربان است و او برای ما کافی است و هم او بهترین پشتیبان ماست.
.
.
.
+ خانم "ت" !
دلم به حالت می سوزه ! بدجور نگران اون دنیاتم...
آخه حلواشکری! راهکارهای بهتری برای ضربه زدن ، به اون مغز نخودیت خطور نمی کنه؟!