مادرم در عرش اعلای بهشت،نام تو را باید نوشت
![]()
وقتی که من بزرگ شدم شاید پزشک شوم
انگاه با عطرتو نوش دارویی خواهم ساخت
بر تمام دردهای جهان
و انگاه به سلامتی شان با لب های تو
بر گونه های شادی تمام کودکان جهان بوسه خواهم زد
وقتی که من بزرگ شدم شاید
یکروز با چتر گیسوان تو
از اسمان ارزوهایت
پروازی کنم بر استان زمین
"زمینی که پای تو انرا نگه داشته است"
و انگاه خواهم دوید تا مرزهای درونت
ودر پنهانترین گوشه های جنگل سبز اغوش تو پنهان خواهم شد

مادرم, به تو قول می دهم
من تو را دوست خواهم داشت . . .
+ نوشته شده در دوشنبه بیست و پنجم خرداد ۱۳۸۸ ساعت 13:47 توسط Fotros
|
مولای من یا بقیه الله